Απο την Αθηνά Μπαρούφη,Ασθενή, 53 ετών
Εντελώς τυχαία, τον Οκτώβριο του 2019, βρέθηκα αντιμέτωπη με τον καρκίνο του πνεύμονα. Ένας οξύς πόνος στο στομάχι – σε μια από τις εκείνες τις δύσκολες στιγμές της καθημερινότητας μιας μητέρας με τρία παιδιά – με οδήγησε στον οικογενειακό μας γιατρό και στη συνέχεια σε μια σειρά εξετάσεων. Στη διάρκεια της αξονικής τομογραφίας θώρακα, μου φάνηκε ανεπαίσθητα πως το βλέμμα του ακτινολόγου σκοτείνιασε. Η περιπέτεια υγείας μου μόλις ξεκινούσε. Δεν θα ξεχάσω τα πρώτα λόγια του γιατρού μου, τη στιγμή που μελετούσε την εξέταση: ” Αθηνούλα, είμαστε σε μονόδρομο.”
Σοκ και άρνηση ήταν τα πρώτα συναισθήματα που ένιωσα.
Πανικός, δεν μπορούσα να το αποδεχτώ.
Ενοχές, φόβος που μούδιαζε το κορμί μου, στρες. Τι θα έλεγα στα παιδιά μου; Στη μητέρα μου; Δεν ήξερα αν μπορούσα να το μοιραστώ. Ένιωθα να χάνω τον έλεγχο των πραγμάτων, να απομακρύνομαι από όλους. Άρχισα να πηγαίνω σε διάφορους θεραπευτές και γιατρούς, ώσπου ένας αδελφικός μου φίλος με πήρε από το χέρι και επισκεφθήκαμε έναν πνευμονολόγο- ογκολόγο. Ακολούθησε το χειρουργείο, όπου αφαιρέθηκαν το 1/3 του δεξιού μου πνεύμονα καθώς και οι λεμφαδένες. Ξύπνησα στο δωμάτιο και είδα πίσω από το προστατευτικό τζάμι τους δικούς μου ανθρώπους να κλαίνε από χαρά. Ήταν ένα φοβερό, αξέχαστο συναίσθημα. Χημειοθεραπείες δεν ακολούθησαν μετά το χειρουργείο, λόγω προβλημάτων στο συκώτι.
Πέρασε καιρός από τότε και συνεχίζω τη ζωή μου, κάνοντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα τις εξετάσεις μου.
Αρνούμαι να μάθω οτιδήποτε για τον καρκίνο. Θέλω να φύγει, να εξαφανιστεί. Ακόμα και μετά από τόσον καιρό, όταν έρχεται η ώρα των εξετάσεων, είναι η χειρότερη στιγμή της ζωής μου. Βρίσκομαι οριακά σε κρίση πανικού. Αυτό που με κράτησε είναι η γνωριμία με την FairLife και η συμμετοχή μου στο Πρόγραμμα Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης BREATH που εφαρμόζει ο φορέας. Ακόμα και η πιο απλή κουβέντα μου έκανε καλό. Περίμενα με ανυπομονησία την επόμενη συνεδρία και είχα την τύχη να έρθω σε επαφή με εξαιρετικούς ψυχοθεραπευτές. Μου έχουν δώσει τόσα πολλά.
Αρχίζω να βάζω το” Έ και; ” στη ζωή μου. Να αξιολογώ τα σημαντικά και να πετάω τα ασήμαντα. Κρατάω στο μυαλό μου τα λόγια τους: ” Η ζωή είναι αφίξεις και αποχαιρετισμοί. Είναι σαν καρδιογράφημα. Με τα πάνω και τα κάτω της. Να ανησυχούμε όταν η γραμμή είναι ίσια. ”
Για ανθρώπους σαν και μένα, που ζουν με τις αγωνίες και τους φόβους τους, η ψυχολογική υποστήριξη είναι βάλσαμο. Το Πρόγραμμα BREATH περιλαμβάνει και διαδικτυακές συνεδρίες Pilates, που ενδυναμώνουν και χαρίζουν ψυχική ευεξία. Βοηθάμε το σώμα μας, μοιραζόμαστε τα προβλήματα μας, τις καθημερινές μας στιγμές. Όλη αυτή η ενέργεια μου δίνει την ώθηση να σηκωθώ το πρωί. Η FairLife και οι συνεργάτες του προγράμματος έχουν γίνει δικοί μου άνθρωποι. Με καθησυχάζουν. Εκλογικεύουν τους φόβους μου. “Είναι λογικό να φοβάσαι, Αθηνά! Ο φόβος είναι σύμμαχος. ” λέει ο σύμβουλος ψυχικής υγείας. “Είμαστε εδώ!” λέει η Κορίνα.
Βρίσκομαι πλέον σε μια τροχιά αποδοχής της νέας πραγματικότητας. Η ένταση και ο θυμός έχουν υποχωρήσει και έχουν δώσει τη θέση τους στην εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη στους γιατρούς, στους ψυχοθεραπευτές. Στην FairLife.
Σχετικά με το κάπνισμα, θέλω να πω πως υπήρξα ενεργή καπνίστρια για πάρα πολλά χρόνια πριν τη διάγνωση. Δυστυχώς, από τον Νοέμβριο του 2022, έχω αρχίσει ξανά να καπνίζω, όμως είναι πρώτη μου προτεραιότητα να επισκεφθώ ένα ιατρείο διακοπής καπνίσματος, για τη λειτουργία των οποίων με ενημέρωσε η FairLife. Το στίγμα του καρκίνου του πνεύμονα που σχετίζεται με το κάπνισμα το βιώνω καθημερινά μέσα από τις ενοχές μου. Το συντηρεί φυσικά και η κοινωνία γύρω μου. Είναι ένα επιπλέον φορτίο για τους ανθρώπους που παλεύουν να βρουν τις ισορροπίες στη ζωή τους, απέναντι στον εαυτό τους και στην οικογένεια τους.
Το μήνυμα μέσα από την εμπειρία μου: “Ζητήστε υποστήριξη. Υπάρχουν άνθρωποι. Υπάρχει και η FairLife. Απλά πρέπει να το εκφράσεις. Να εμπιστεύεστε τους γιατρούς σας. Να ενημερώνεστε. Να συμμετέχετε μαζί τους στη χάραξη της θεραπείας. Να έχετε πλάνο.”
Γιατί, ενώ κάποια πράγματα δείχνουν τόσο μακρινά, γίνονται κάποιες φορές τόσο κοντινά…
24 Μαρτίου 2023
