Η μεγαλύτερη πρόκληση της στοχεύουσας θεραπείας με αναστολείς τυροσινικής κινάσης (TKI) είναι η ανθεκτικότητα που εμφανίζουν με τον καιρό οι περισσότεροι ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα που έχουν ωφεληθεί αρχικά με τη θεραπεία. Η επίκτητη αντίσταση ορίζεται και ως εξέλιξη της νόσου μετά το αρχικό όφελος από την στοχεύουσα θεραπεία. TKI.

Τα καρκινικά κύτταρα έχουν μια ιδιαίτερη ικανότητα να αποφεύγουν τα εμπόδια στην επιβίωσή τους. Έτσι, οδηγούνται σε περαιτέρω μεταλλάξεις για να υπερνικήσουν την επίδραση των αναστολέων TKI. Ένας όγκος μπορεί να γίνει ανθεκτικός, ενεργοποιώντας ένα διαφορετικό μονοπάτι σηματοδότησης στο κύτταρο και παρακάμπτοντας το μονοπάτι του αναστολέα για την καταστροφή των κυττάρων. Σε μικρό αριθμό ασθενών με EGFR, το αδενοκαρκίνωμα του πνεύμονα μπορεί ακόμη και να μετατραπεί σε μικροκυτταρικό καρκίνο.

Οι ερευνητές προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την παραπάνω πρόκληση μέσω:

• της ταυτόχρονης συνταγογράφησης πολλαπλών αναστολέων τυροσινικής κινάσης (ΤΚΙ), σε περίπτωση ενεργοποίησης διαφορετικής κυτταρικής μετάλλαξης
• της ανάπτυξης αναστολέων επόμενης γενιάς που θα αναστέλλουν όχι μόνο τη δραστηριότητα του μεταλλαγμένου γονιδίου, αλλά και την πιθανή μεταλλαγμένη μορφή του.
• της συνταγογράφησης άλλων συνδυαστικών θεραπειών (π.χ. αναστολέα τυροσινικής κινάσης (ΤΚΙ), σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία, ανοσοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία)

Εάν ο καρκίνος έχει προχωρήσει μετά τη θεραπεία με έναν αναστολέα τυροσινικής κινάσης (TKI), εξετάζονται όλες οι επόμενες θεραπευτικές επιλογές. Μπορεί να γίνει βιοψία σε έναν από τους αναπτυσσόμενους όγκους για τυχόν νέα μετάλλαξη, αλλά κατόπιν εξέτασης των θεραπευτικών επιλογών και με βάση τη γενική κατάσταση του ασθενή.