Μονοπάτι σημείου ανοσολογικού ελέγχου

Πολλές φορές, ο καρκίνος του πνεύμονα συνυπάρχει με Τ- λεμφοκύτταρα, ικανά να εξοντώσουν τα καρκινικά κύτταρα. Ωστόσο, το ανοσοποιητικό σύστημα διαθέτει μηχανισμούς ασφαλείας που είναι σχεδιασμένοι να καταστέλλουν την ανοσολογική απόκριση σε κατάλληλες χρονικές στιγμές, προκειμένου να ελαχιστοποιείται η βλάβη στους υγιείς ιστούς. Αυτοί οι μηχανισμοί ονομάζονται μονοπάτια σημείων ανοσολογικού ελέγχου. Αποτελούν ουσιαστικά τα φρένα του ανοσοποιητικού συστήματος.

Οι πρωτεΐνες PD1/PD–L1 είναι ένα παράδειγμα μονοπατιού σημείου ανοσολογικού ελέγχου. Το PD–L1 βρίσκεται σε φυσιολογική επιφάνεια ιστού και σε υγιή κύτταρα, αλλά μπορεί επίσης να βρεθεί στα καρκινικά κύτταρα. Το PD-1 βρίσκεται συχνά στα Τ- λεμφοκύτταρα – τα οποία είναι υπεύθυνα για την ανοσολογική μας άμυνα – και δρα ως φρένο που τα εμποδίζει να επιτεθούν σε υγιή κύτταρα. Μερικοί καρκίνοι μεταμφιέζονται φτιάχνοντας το δικό τους PD-L1. Όταν συμβαίνει αυτό, συνδέεται με το PD-1 σε Τ- λεμφοκύτταρα. Αυτά τα κύτταρα τότε δεν εντοπίζονται από τα σημεία ελέγχου που σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα δεν τα καταστρέφει. Χωρίς ανίχνευση, τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να συνεχίσουν να αναπτύσσονται χωρίς επιβράδυνση ή διακοπή.

Η θεραπεία με αναστολείς της PD-1 ή PD–L1 ενεργοποιεί ξανά το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθώντας το να αναγνωρίσει και να επιτεθεί στα μη φυσιολογικά κύτταρα. Ορισμένοι αναστολείς σημείων ελέγχου λειτουργούν δεσμεύοντας ή κολλώντας στο PD-1σε Τ- λεμφοκύτταρα ή στο PD-L1 σε καρκινικά κύτταρα.

Οι ανοσοθεραπείες σταματούν το PD-1 από τη δέσμευση στο PD-L1σε καρκινικά κύτταρα, οπότε τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν πλέον να ξεγελάσουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό της ανοσοθεραπείας είναι ότι δημιουργεί ένα είδος ανοσοποιητικής μνήμης. Επομένως, εάν ο καρκίνος υποτροπιάσει μετά την αρχική θεραπεία, το ανοσοποιητικό μας σύστημα θυμάται και επιτίθεται στα πρόσφατα υποτροπιάζοντα καρκινικά κύτταρα, εμποδίζοντας έτσι τον καρκίνο να επανέλθει.