Από την Εύη Πρωτοπαπαδάκη, Μέλος Οικογένειας
Ονομάζομαι Πρωτοπαπαδάκη Εύη, είμαι μοριακός βιολόγος και πριν 12 χρόνια έχασα τον πατέρα μου από καρκίνο του πνεύμονα. Ο πατέρας μου σε όλη του τη ζωή απέφευγε να κάνει εξετάσεις, να επισκέπτεται γιατρούς ακόμα και όταν ήταν άρρωστος, ενώ παρέμεινε αμετανόητος καπνιστής μέχρι το τέλος. Έτσι, όταν πια αδύναμος να σταθεί στα πόδια του οδηγήθηκε λίγες εβδομάδες πριν πεθάνει στο νοσοκομείο όπου και έγινε η διάγνωση, ηταν πια πολύ αργά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την απελπισία μου, καθώς αισθανόμουν ανήμπορη να τον βοηθήσω, να τον ανακουφίσω, να αλλάξω το τέλος που ήταν μπροστά μας και ερχόταν σκληρό και αδιαπραγμάτευτο. Δεν ξέρω αν θα είχε νοσήσει αν δεν κάπνιζε ή αν κάπνιζε λιγότερο ή αν θα είχε πεθάνει ή αν θα είχε ζήσει περισσότερο αν είχε διαγνωσθεί νωρίς. Αυτο που ξέρω όμως, είναι ότι αν και η αιτιολογία του καρκίνου συνήθως δεν είναι μονοδιάστατη, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι παράγοντες όπως το κάπνισμα αυξάνουν σημαντικά την πιθανότητα να νοσήσουμε, οπότε ναι είναι σημαντικό να μην υπάρχουν στη ζωή μας.
Για όσους συνανθρώπους μας όμως δεν καταφέρνουν να αποφύγουν ή να διακόψουν το κάπνισμα ή κάποιο άλλο επιβαρυντικό παράγοντα και έρχονται αντιμέτωποι με τη νόσο, θα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι πάνω από όλα και πρώτα από όλα, οι ασθενείς και οι οικογένειες τους δεν χρειάζονται περισσότερες ενοχές, δεν χρειάζονται περισσότερους ακόμα λόγους για να αισθανθούν δυστυχισμένοι. Το βάρος της νόσου είναι από μόνο του τρομακτικό και αβάσταχτο. Χρειάζονται ενημέρωση, υποστήριξη και πρόσβαση στην κατάλληλη ιατρική φροντίδα.
Προσωπικά, θα ζω πάντα με το βάρος του τι θα μπορούσα να είχα κάνει περισσότερο για τον πατέρα μου. Χαίρομαι όμως γιατί μέσα απο τη FairLife ελπίζω να μπορέσω να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου να συνειδητοποιήσουν την αξία της πρόληψης και της έγκαιρης διάγνωσης για τη διαχείρηση του καρκίνου του πνεύμονα, αλλά και να τιμήσω με αυτό τον τρόπο, τη μνήμη του.
14/5/2024
