Η ιστορία αυτή ξεκινά δύο χρόνια πριν, όταν η μητέρα μου, σε ηλικία 62 ετών και καπνίστρια πάνω από 25 έτη, χρειάστηκε να κάνει ένα σοβαρό χειρουργείο.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Η μητέρα μου είναι ένας άνθρωπος δυναμικός, πρόσχαρος αλλά συχνά και ξεροκέφαλη. Δεν υπήρχε φορά που να γελούσαμε δυνατά και το γέλιο της να μην κατέληγε σε δυνατό βήχα. Έβηχε. Και το απέδιδε στο τσιγάρο.
Ευτυχώς, για εκείνη αλλά και για εμάς που την αγαπάμε, δεν αμελούσε ποτέ τα check up της.
Έτσι, σε κάποιον προγραμματισμένο έλεγχο , μια ακτινογραφία έδειξε μια συμπαγή σκιά στον πνεύμονα. Τις επόμενες μέρες, έβλεπα το φόβο στα μάτια της. Την ανησυχία της. Τον ίδιο φόβο και ανησυχία που επιμελώς έκρυβα μπροστά της. Τα συναισθήματα της άγνοιας και της απώλειας του ελέγχου σε τρομάζουν εκείνες τις μέρες. Οι άσχημες σκέψεις κυριεύουν το μυαλό σου. Οι εξετάσεις γίνονται καθημερινότητα και σε προβληματίζουν. Οι γιατροί πρότειναν να γίνει άμεσα το χειρουργείο, όπερ και εγένετο. Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα.
Η μητέρα μου στάθηκε τυχερή.
Σήμερα, δύο χρόνια μετά, συνεχίζει να ζει τη ζωή της. Δεν καπνίζει πλέον, χαίρεται την οικογένειά της και φυσικά κάνει τακτικούς ελέγχους για την υγεία της. Αν δεν είχε γίνει η ακτινογραφία, σήμερα τα πράγματα μπορεί να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά.
Μιλήστε σε γιατρό άμεσα, όταν εμφανιστεί το οποιοδήποτε σύμπτωμα. Προλάβετε οτιδήποτε παρουσιαστεί νωρίς, κάνοντας προληπτικούς ελέγχους.
Παϊκόπουλος Θοδωρής
