Απο τον Βασίλη Δρόλια, Ασθενή, 65 ετών
Ήταν Νοέμβριος του 2022, όταν πέρασα ένα κρυολόγημα με λίγο βήχα, λίγο πυρετό και τα συνηθισμένα συμπτώματα μιας ίωσης. Μου χορηγήθηκε άμεσα αντιβίωση από τον γιατρό και χρόνια φίλο μου, ο οποίος στη συνέχεια μου συνέστησε αξονική θώρακος, καθώς είμαι καπνιστής εδώ και πολλά χρόνια. Εγώ φοβόμουν, εκείνος επέμενε. Οι φόβοι μου επαληθεύτηκαν, διότι τα αποτελέσματα της εξέτασης τον προβλημάτισαν πολύ. “Πρέπει άμεσα να σε δει πνευμονολόγος”, ήταν τα πρώτα του λόγια. Θυμάμαι πως εκείνη την ώρα έπινα καφέ και κάπνιζα. Όταν έκλεισα το τηλέφωνο, πέταξα με οργή τα τσιγάρα στον διπλανό κάδο. Η περιπέτεια με τον καρκίνο του πνεύμονα μόλις ξεκινούσε.
Στη συνέχεια μου σύστησαν έναν γιατρό, ο οποίος είδε την εξέταση και μου είπε να μην ανησυχώ καθόλου, να μην κάνω απολύτως τίποτα και να τον επισκεφθώ έναν μήνα αργότερα για επανεξέταση. Τα λόγια του μου ακούστηκαν καθησυχαστικά, ήταν βέβαια αυτό που ήθελα να πιστέψω εκείνη τη στιγμή και ακολούθησα για λίγες μέρες την συμβουλή του. Μετά από την προτροπή κάποιων ανθρώπων, έκλεισα ραντεβού σε δεύτερο πνευμονολόγο, ο οποίος μου συνέστησε pet scan, το οποίο έδειξε την σοβαρότητα της κατάστασης. Η ιατρική γνωμάτευση ήταν το άμεσο χειρουργείο, καθώς η ασθένεια βρισκόταν στο ξεκίνημα της. Στις 2 Δεκεμβρίου χειρουργήθηκα, ακολούθησαν 4 κύκλοι χημειοθεραπείας και διαρκής παρακολούθηση από τον πνευμονολόγο μου. Στη διάρκεια όλης αυτής της περιπέτειας, θυμάμαι πως είχα μια διαβολεμένη ψυχραιμία κι αυτό με βοήθησε πράγματι πολύ. Ίσως συνέβαλλε το σοβαρό τροχαίο που είχα παλιότερα και ήμουν εξοικειωμένος με την ιδέα του χειρουργείου και της νοσηλείας. Φυσικά, χρειάστηκε να απουσιάσω από την δουλειά μου μέχρι και σήμερα, αυτό όμως που κρατώ είναι η συμπαράσταση από την οικογένεια μου και το περιβάλλον μου. Δεν ένιωσα μοναξιά και μάλλον δεν είχα νιώσει την ανάγκη ψυχολογικής υποστήριξης, έλεγα “Καλά είμαι.”
Η σκέψη να απευθυνθούμε στην FairLife L.C.C. ήταν της συντρόφου μου, η οποία έκανε και την πρώτη επικοινωνία με τον φορέα. Ομολογώ πως ήμουν διστακτικός στην αρχή. Φοβόμουν ότι οι άλλοι ασθενείς θα με έριχναν ψυχολογικά, φοβόμουν ότι θα ερχόμουν αντιμέτωπος με μια μίζερη ματιά απέναντι στην ασθένεια. Ξεκινώντας τις ομαδικές συνεδρίες, σύντομα διαπίστωσα όλα τα οφέλη της ψυχοθεραπείας. Η ανταλλαγή απόψεων με την ομάδα, το μοίρασμα του κάθε βιώματος, οι προσωπικές σκέψεις, τα συναισθήματα, όλα λειτούργησαν πολύ θετικά για μένα. Ξέρουμε όλοι τι θέλουμε. Ενημερωνόμαστε μέσα από την εμπειρία των υπόλοιπων μελών της ομάδας. Κατάλαβα πως ο κόσμος χρειάζεται βοήθεια και στήριξη όταν αντιμετωπίζει νόσο, απειλητική για τη ζωή του.
Η ψυχολογική υποστήριξη είναι χρήσιμη για τον εαυτό μας αλλά βοηθάει παράλληλα και τους συνανθρώπους μας, γιατί όλοι παίρνουμε και όλοι δίνουμε μέσα από την διαδικασία. Προσωπικά, το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Συνεχίζω την ζωή μου, βρίσκοντας ξανά τις ισορροπίες μου και επαναλαμβάνοντας ανά τρίμηνο τις εξετάσεις μου.
Έχω διακόψει το κάπνισμα και πλέον με ενοχλεί όταν βλέπω άλλους ανθρώπους να καπνίζουν. Ο φόβος που μου προκαλούσαν οι εξετάσεις και οι ενοχές που ένιωθα, ακριβώς επειδή κάπνιζα τόσα χρόνια, είναι στοιχείο του στίγματος που συνοδεύει τον καρκίνο του πνεύμονα.
Αυτό που χρειαζόμαστε ως σύγχρονη κοινωνία είναι περισσότερη ενημέρωση αναφορικά με τόσο συχνά εμφανιζόμενες και απειλητικές για τη ζωή ασθένειες, όπως είναι ο καρκίνος του πνεύμονα. Εγώ δεν γνώριζα για τον προσυμπτωματικό έλεγχο, έμαθα για την εξέταση LDCT μέσα από την ιστοσελίδα της FairLife L.C.C. Αυτό το κενό στη γνώση θα μπορούσε να μου έχει στοιχίσει τη ζωή και είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει.
Προχωράμε. Αισιοδοξούμε.
Ζητάμε και παίρνουμε την βοήθεια που θα μας βοηθήσει να πάμε παρακάτω.
Η ασθένεια θέλει λεβεντιά!
Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους γιατρούς του νοσοκομείου “Σωτηρία”, τον πνευμονολόγο κ.Ζέρβα, τους θωρακοχειρουργούς κ. Πόταρη και κα Παναγιώτογλου καθώς και την κα Πατέλη για την ιδέα δημιουργίας του φορέα FairLife και την τεράστια προσφορά της σε ό,τι αφορά την ασθένεια του Καρκίνου του Πνεύμονα. Μοναδική και άξια πολλών συγχαρητηρίων!
16 Μαϊου 2023
